Powstanie Misji
Parafia powstała 6 stycznia 1975 r a potem otrzymała imię i jest pod wezwaniem: „Narodziny Jezusa Chrystusa Zbawiciela”
Usytuowanie geograficzne
Misja Monasao leży w południowo-zachodniej części Republiki Środkowoafrykańskiej. Część naszej parafii to Park Krajobrazowy. Główne plemiona to: Pigmeje, Gbaya, Bororo, Sangha-Sangha. Są też przedstawiciele innych grup etnicznych z różnych stron kraju, którzy osiedlili się tutaj w przeszłości z uwagi na istniejące kopalnie diamentów i złota. Wbrew temu co może to oznaczać, jest to region w którym poza eksploatacją rabunkową zasobów ziemnych i drzewa niczego więcej się nie prowadzi.
Wierni
Pigmeje Bayaka to grupa półkoczownicza, żyjąca w lesie lub na jego obrzeżach. Tradycyjnie osiedlają się oni w pobliży wiosek ludności Bantu. Ta sytuacja sprawia, że Pigmeje utrzymują z ludnością Bantu niekorzystne dla nich relacje zależności społecznej i ekonomicznej (praca, wymiana handlowa). Te wielopokoleniowe relacje są bardzo często dyskryminujące, niesprawiedliwe i niekorzystne dla Pigmejów, gdyż stawiają ich w pozycji niższych i gorszych. Jednakże nie tak ma się sytuacja na terenie misji Monasao. Tutaj, dzięki ewangelizacji i szeroko rozumianej posłudze misyjnej ludność Bantu nie ma dominującego wpływu na życie Pigmejów. Tym ostatnim dana jest większą swoboda w kreowaniu ich własnej rzeczywistości oraz podejmowaniu decyzji dotyczących życia w wiosce.
Księża SMA posługujący na misji
Założycielem i pierwszym proboszczem tak wioski jak i misji był ks. Fidei Donum René Ripoch z Francji. Po nim pracę kontynuował Belg, również Fidei Donum, ks. Philippe Coibion. Potem rozpoczęła się obecność misjonarzy SMA, którą zapoczątkował ks. Wacław Krzempek. Kolejnym proboszczem był ks. Marek Balawender. Od lipca 2009 roku proboszczem w Monasao jest ks. Wojciech Lula, z którym współpracuje ks. Cezary Wieczorek.
Od końca września 2016 roku, w Republice Środkowoafrykańskiej przebywa również ks. Sławomir Kiełbasa, który odbywa tirocinium – czyli czas przeznaczony na inkulturację, przyswojenie języka, aklimatyzację, poznanie obyczajów, itp.
W przeszłości na misji pracował, między innymi, ks. Mariusz Rarak (z diecezji kieleckiej) oraz księża SMA: Arkadiusz Nowak, Zbigniew Noga, Grzegorz Kucharski, Krzysztof Pachut i Adam Fijołek i świeckie misjonarki SMA: Ewa Marciniak i Małgorzata Hajda.
Duszpasterstwo na misji
Głównym kierunkiem duszpasterskim jest proklamowanie Słowa Bożego jako źródła jedności bez względu na rasę czy pochodzenie. Od samego początku ewangelizacja wśród Pigmejów była podwaliną wspólnej modlitwy, spotkań, pracy ludzi, którzy do tej pory żyli raczej w relacjach feudalnych. Dzięki Ewangelii ludzie zaczęli się wspólnie modlić i łączyć w grupy: Legion Maryi, ministranci, tancerki, chorzy i cierpiący, Bractwo św. Józefa, św. Rity, św. Franciszka z Paoli. Jak dotąd, na misji nie rozwinął się jakiś specyficzny kult. Podejmowane są próby rozwijania różnych form pobożności w połączeniu z tym, co się dzieję w Kościele środkowoafrykańskim. Ostatnio, po zakończeniu obchodów Roku Miłosierdzia, biskup Berbérati, Msgr Dennis Kofi Agbanyadzi, zaproponował aby misjonarze SMA podjęli wysiłek wybudowania sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Bayanga. Prawdopodobnie stało się tak dlatego, że misjonarze SMA byli tymi, którzy zainicjowali w tym czasie peregrynację cudownego obrazu Jezusa Miłosiernego w diecezji. W peregrynacji wzięła udział kopia obrazu „Jezu, ufam Tobie”, którą poświęcił sam papież Franciszek w czasie zeszłorocznej wizyty duszpasterskiej w RŚA. Warto nadmienić, że właśnie w czasie tej wizyty, w Bangui (stolicy kraju) Ojciec Święty otworzył symbolicznie drzwi katedry, jako znak rozpoczynającego się na całym świecie specjalnego Jubileuszu Roku Miłosierdzia.
